Carrière: Bioloog. 1873-1875 studie
medicijnen en biologie universiteit Bonn, 1875-1876 Berlijn. 1877 Bonn promotie op proefschrift Die
Nebenorgane des Auges der einheimischen Lacertidae. 1878 benoeming tot arts. Medewerker universiteit
Amsterdam 1879. Lector Universiteit Utrecht 1880. 1883 buitengewoon en
1884-1898 gewoon hoogleraar vergelijkende ontleedkunde en zoötomie Universiteit
Amsterdam. Hierna opnieuw buitengewoon hoogleraar tot 1922 en directeur
Zoölogisch museum. Lid KNAW 1887. Biografie: Weber was zoon van de Duitser Hermann Weber, kunsthandelaar, en de Nederlandse Wilhelmina van der Kolk. Hij verhuisde in 1879 naar Nederland. In 1881 nam hij deel aan de 4e expeditie met de Willem Barents naar de Noordelijke IJszee als medicus en als bioloog. Hij verzamelde toen o.a. op Nova Zembla planten en stenen. In 1883 trouwde hij met Anne Antoinette van der Bosse, plantkundige. Zij kregen geen kinderen. Zij maakten veel reizen, o.a. naar Tromsö voor de studie van walvissen, naar Nederlands Indië voor de studie van de flora en fauna van de Indische archipel, en naar Zuid Afrika. Hij werd in 1887 genaturaliseerd tot Nederlander. In 1889 verzorgde hij de Nederlandse inzending naar de Exposition internationale d’océanographie, des pêches maritimes et des produits de la mer te Marseille. In 1895 kocht hij Huis Eerbeek, waar hij zich na zijn emeritaat definitief vestigde. Hij was een van de
Nederlandse gedelegeerden bij de ICES. Belangrijkste activiteiten: Weber was als bioloog breed georiënteerd en naast zijn werk op het gebied van het zeeonderzoek leverde hij belangrijke bijdragen op het gebied van de zoögeografie en de vergelijkende anatomie. Zijn grootste betekenis voor het zeeonderzoek ligt in de organisatie en leiding van de Siboga-expeditie in de wateren van Nederlands Indië (1899 – 1900). Hij publiceerde samen met
L.F. de Beaufort 1911-1962. The fishes of the
Indo-Australian Archipelago. Bibliografie:
Referenties:
|
HOCdocs > Biographies >
